Η άποψη των πολλών δεν είναι πάντα ασφαλές κριτήριο
Ο Μάρκος Σεφερλής είναι, όντως, ένας ταλαντούχος άνθρωπος, με πολυάριθμες επιτυχίες στο θέατρο και την τηλεόραση, γεγονός που, από μόνο του, αρκεί ώστε να τον χαρακτηρίσει «καταξιωμένο». Αυτή είναι και η «αντικειμενική» σκοπιά του πράγματος, η οποία, δύσκολα, μπορεί να αμφισβητηθεί.
Οδεύοντας, τώρα, προς άλλες, καθαρά υποκειμενικές κρίσεις, θα μπορούσε εύκολα να πει κανείς ότι ο ταλαντούχος αυτός άνθρωπος αδικεί τον εαυτό του με τις παραστάσεις τις οποίες επιλέγει να ανεβάσει στα θέατρα τα οποία εμφανίζεται, παρουσιάζοντας θεάματα μειωμένης ποιότητας. Ρηχό χιούμορ, που δεν έχει απολύτως τίποτα να πει, πέρα από το να αναπαράγει απλώς τα ρατσιστικά και σεξιστικά στερεότυπα που είναι εγκολπωμένα για τα καλά στην ελληνική κοινωνία, και τεράστια σε διάρκεια έργα, με επαναλαμβανόμενα μοτίβα, τα οποία, εύκολα, κουράζουν.
Η απάντηση που δίνει συνεχώς και, μέσες άκρες, αποτελούσε και το περιεχόμενο της τοποθέτησής του στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, «Μετά τα μεσάνυχτα», από την τηλεόραση του ALPHA, είναι πως γράφει τις άσχημες κριτικές στα παλαιότερα των υποδημάτων του, καθώς ο κόσμος τον αγαπά και τον στηρίζει (είπε, επίσης, ότι «δεν κατάγεται από τζάκι», αλλά κανείς δεν κατάλαβε τι σχέση έχει αυτό με την όλη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί μετά τη ματαίωση του ανεβάσματος της παράστασης «Ζητείται Ψεύτης», με πρωταγωνιστή τον ίδιο στο Θέατρο Παλλάς). Μα, αγαπητέ μου, το κοινό έδινε πρόπερσι 70% στο “Survivor”… Σημαίνει αυτό ότι επρόκειτο για ένα ποιοτικό θέαμα; Αν οι συντάκτες και οι συντάκτριες του εΜΜΕίς ανεβάσουμε ολόγυμνες φωτογραφίες μας στο περιοδικό, η αναγνωσιμότητά του θα ανέβει κατακόρυφα. Θα είναι, όμως, αυτό ποιοτικό (εντάξει, εδώ που τα λέμε, το συγκεκριμένο μπορεί και να είναι);
Η μεγαλύτερη λούμπα στην οποία μπορεί να πέσει κανείς είναι να θεωρεί δεδομένο ότι η κρίση των πολλών είναι η σωστή. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για καλλιτεχνικά ζητήματα, αλλά για όλα όσα σχετίζονται με την καθημερινότητά μας και την επηρεάζουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Τις κυβερνήσεις οι πολλοί δεν τις εκλέγουν όλα αυτά τα χρόνια; Αν η κρίση τους ήταν πάντα σωστή, τότε η Ελλάδα, αλλά και οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, θα ζούσε σε διαρκή ευημερία. Πόσο, όμως, απέχει αυτό από την πραγματικότητα; Δεν μπορεί, βέβαια, να υποστηριχθεί επουδενί ότι οι πολλοί έχουν πάντα άδικο. Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το να πιστεύει κανείς ότι η γη είναι στρογγυλή είναι λάθος. Η άποψη των πολλών, όμως, δεν πρέπει να αποτελεί θέσφατο.
Τώρα, όσον αφορά το αν ο Μάρκος Σέφερλης θα μπορούσε να ανταποκριθεί με επάρκεια στον πρωταγωνιστικό ρόλο του έργου «Ζητείται Ψεύτης», μιας και από εκεί έχει ξεκινήσει η όλη συζήτηση για το αν τελικά πρόκειται για έναν καλό καλλιτέχνη ή όχι, αυτό είναι κάτι που, πιθανότατα, δεν θα μάθουμε ποτέ, αφού το ανέβασμα της παράστασης έχει ματαιωθεί…
No related posts.
Βασίλη έχω δει κάποιες παραστάσεις του Σεφερλή στο Δελφινάριο τα καλοκαίρια. Η συνταγή του είναι γνωστή, αναπαράγει τα γνωστά κλισέ, τονίζει τα στερεότυπα που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία και δεν έχει κάτι το καινούργιο να δείξει . Η δεύτερη χρονιά που είχε πάει στο Δελφινάριο ήλπιζα ότι θα δω κάτι διαφορετικό όμως απογοητεύτηκα κι γι αυτό το λόγο δεν ξανά πήγα . Είναι ένας ηθοποιός χαμηλής στάθμης κατά την άποψή μου. Το ότι γελάς όταν βλέπεις τις παραστάσεις του αυτό δεν σημαίνει ότι βλέπεις κάτι ποιοτικό. Δεν προβληματίζεσαι από τη θεματολογία του, τα μηνύμάτα που θέλει να περάσει στο κοινό. Τα νούμερα τηλεθέασης δεν δείχνουν ποτέ την ποιότητα.